Małe i duże znamiona
Na naszym ciele możemy zauważyć różnorodne zmiany skórne. Począwszy od tych, których niemal nie widać, po te, będące powodem dyskomfortu i wstydu. Niektóre mogą być groźne dla zdrowia człowieka. Z tego względu istotna jest profilaktyka i wczesna diagnostyka wszystkich niepokojących znamion. Większość pacjentów bez trudności zauważa, gdy z ich zmianami skórnymi dzieje się coś złego. Nie wszystkie mają jednak chorobowy charakter. Kaszaki, ropnie, znamiona barwnikowe i przydatkowe w znacznej większości nie powodują żadnych dolegliwości. Inaczej bywa ze znamionami, przybierającymi postać guzów. Te zawsze należy pokazać lekarzowi.
Chirurgicznie powinniśmy zatem usunąć wszystkie te zmiany, co do charakteru których lekarz nie ma pewności i stwarzają one trudności diagnostyczne. Zazwyczaj do takich znamion należą brodawki, guzy skórne, niektóre pieprzyki. Jeżeli pacjent zauważa, że którakolwiek z posiadanych przez niego zmian skórnych rośnie, ma poszarpane brzegi, staje się asymetryczna lub szybko ewoluuje – powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.
Według kryteriów ABCDE rozwoju czerniaka to właśnie te objawy, zauważone zwykle przez pacjenta podczas samokontroli, mogą świadczyć o rozwoju niebezpiecznych chorób. Do najgroźniejszych należą nowotwory, a wśród nich – czerniak. Zmiany skórne mogą również stać się źródłem stanu zapalnego (zwłaszcza kaszak, czyrak, tłuszczak, włókniak). Także niektóre ropnie, choć uważane są za zmiany fizjologiczne, wymagają postępowania chirurgicznego. Podczas zabiegu dochodzi do ich nacięcia, ewakuacji ropy i drenażu.
Usuwanie znamion – lokalizacja na ciele
O możliwości usunięcia kilku znamion naraz podczas jednego zabiegu decyduje nie tylko ich wielkość i charakter, ale również lokalizacja. Problematyczne dla operatora są zmiany skórne zlokalizowane w trudno dostępnych miejscach oraz widocznych lokalizacjach. Chirurdzy zwykle preferują pojedyncze usuwanie znamion skórnych umiejscowionych na twarzy, okolicach intymnych, szyi, w pachwinach oraz na stopach. Przebieg zabiegu zależy jednak od indywidualnych potrzeb i możliwości pacjenta. Jeżeli bardziej estetyczne będzie stworzenie jednej większej, akceptowanej przez pacjenta blizny, niż kilku mniejszych i mniej widocznych, lekarz może podjąć się usunięcia większej liczby zmian. Ich lokalizacja musi jednak na to pozwalać. Niemożliwe jest usuwanie podczas jednego zabiegu znamion, znajdujących się na skórze w odległych miejscach na ciele.
Przez dwa tygodnie przed wykonaniem zabiegu chirurgicznego usuwania znamion nie należy przyjmować aspiryny i ibuprofenu. Ciało i twarz należy myć delikatnym mydłem, nie powinno się natomiast stosować kremów, balsamów, wykonywać makijażu. Jeżeli zabiegowi zostanie poddana pacjentka, wskazane jest, by podczas jego przebiegu nie miała krwawienia menstruacyjnego. Zbędna jest również jakakolwiek biżuteria – musi ona zostać zdjęta do zabiegu.
Usuwanie znamion w Krakowie
Jeżeli chodzi o usuwanie znamion, Kraków poleca swoim pacjentom skorzystanie z opieki profesjonalistów w kompleksowych ośrodkach leczenia i terapii zmian skórnych. Jedną z takich placówek jest Centrum Medyczne Galmedic. Doświadczeni przedstawiciele personelu medycznego już podczas wizyty kwalifikacyjnej do zabiegu wstępnie określą, ile znamion skórnych i z jakiej lokalizacji, pacjent może usunąć jednorazowo. Nie zawsze diagnostyka zmian skórnych jest łatwa. Czasami specjaliści borykają się z wieloma trudnościami i niewiadomymi. Jednoznaczną odpowiedź na pytanie, z jakim znamieniem ma się do czynienia może specjaliście dać jedynie wynik badania histopatologicznego. Z tego względu chirurgiczne usuwanie zmian jest jedyną zalecaną metodą leczenia chorobowych zmian.
Chirurgiczne usuwanie znamion w Krakowie polega na wycięciu zmian skórnych z użyciem skalpela, przy zachowaniu najwyższego stopnia ostrożności i precyzji. Lekarz dba bowiem o to, by po zabiegu pozostała jak najmniejsza blizna, niesprawiająca dyskomfortu pacjentowi. W pierwszym etapie operacji lekarz dezynfekuje i znieczula obszar zabiegowy. Następnie wykonuje nacięcie skalpelem i prowadzi je wzdłuż wycinanej zmiany. Na powstałą ranę zakłada się szwy i opatrunek. Pobrany wycinek skóry zabezpiecza się w roztworze formaliny i przekazuje do badania histopatologicznego.
Bezpieczne metody usuwania znamion
Chirurgia jest jedyną metodą umożliwiającą dokładne zbadanie wycinanej zmiany skórnej. Pozostałe dostępne techniki wykorzystują mechanizm odbudowy naskórka i tkanek skóry właściwej w procesie usuwania znamion. Laseroterapia, mezoterapia, kriochirurgia, elektrokoagulacja – wszystkie z nich niszczą zmienione komórki. W związku z tym niemożliwe staje się ich obejrzenie w mikroskopowym powiększeniu. Są one wypalone, zamrożone przez ciekły azot lub przypalone prądem. Jedynie chirurgiczne ich usunięcie wraz z marginesem zdrowych tkanek umożliwia przekazanie ich w całości do laboratorium.
Zależnie od wielkości pola operacyjnego, stosuje się również różnorodne metody szycia skóry i tkanki podskórnej. Najpopularniejsze jest oczywiście wykorzystanie w tym celu nici chirurgicznych. Mogą być one rozpuszczalne lub nie, zwykle o ich charakterze decyduje lekarz wraz z pacjentem. Usunięcie dużych znamion lub ich dużej liczby wymaga niejednokrotnie wykonania rekonstrukcji tkanek. Wówczas chirurg decyduje się zwykle na przeszczep skóry lub zaopatrzenie operowanego obszaru płatem skórno-tłuszczowym.
Zalecenia i przeciwwskazania
Usuwanie zmian skórnych jest zabiegiem bezpiecznym i bezbolesnym. Wykonuje się go po uprzednim zbadaniu pacjenta, zniwelowaniu ewentualnych przeciwwskazań i dokonaniu oceny ryzyka wystąpienia potencjalnych objawów niepożądanych. Kuracjusz zwykle zostaje znieczulony miejscowo, nawet jeżeli jednorazowo usuwa się kilka zmian skórnych. Znieczulenie ogólne jest zalecane wyłącznie w ściśle określonych przypadkach. Dotyczą one zwłaszcza tych pacjentów, u których ze względu na wrażliwość na niektóre substancje lecznicze, nie można zastosować znieczulenia miejscowego.
Z zabiegu nie powinny korzystać te osoby, u których stwierdzono aktywne choroby bakteryjne lub wirusowe, nieoperacyjne nowotwory, zaburzenia odporności, immunosupresję, zmiany łuszczycowe i skłonność do bliznowaceń ran. Również pacjentki w ciąży i karmiące piersią powinny czasowo wstrzymać się z wykonaniem zabiegu. Jeżeli pacjent przed przystąpieniem do zabiegu przyjmuje leki przeciwzakrzepowe, powinien je odstawić w konsultacji z lekarzem. Istnieją jednak sytuacje szczególne, w których ryzyko wystąpienia ewentualnych powikłań nie jest zbyt wysokie, a wykonanie zabiegu zalecane (np. przy podejrzeniu czerniaka). Po zabiegu należy unikać ekspozycji ciała na promienie słoneczne oraz solarium. Kuracjusz otrzymuje również wskazanie stosowania kremów z odpowiednio wysokim filtrem, powinien unikać sauny, basenu, przeciążania operowanego miejsca, naciągania skóry oraz nadmiernego wysiłku fizycznego.
