Amputacja piersi to jeden z najbardziej przykrych momentów, jakie mogą przytrafić się kobiecie. Choć strata jest bolesna, istnieje wiele metod rekonstrukcji piersi. Zobacz, co powinnaś wiedzieć przed decyzją o poddaniu się zabiegowi.
Wykonywanie rekonstrukcji piersi jest dość skomplikowanym zabiegiem, którego podejmują się oczywiście wyłącznie profesjonalni lekarze. Możesz mieć więc pewność, że będziesz w dobrych rękach. Jeżeli jednak chcesz czuć się bardziej komfortowo i lepiej przygotować się do samego zabiegu, dowiedz się, jak to wygląda i czego możesz się spodziewać.
Zabieg rekonstrukcji ma za zadanie nie tylko wpłynąć na wygląd ciała, ale także wesprzeć psychikę pacjentki, która przeszła amputację w wyniku raka piersi. Dzięki temu możliwe jest odpędzenie myśli o przebytym nowotworze i czasie związanym z chorobą. Wpływa to na zwiększenie pewności siebie i powrót własnego poczucia atrakcyjności u kobiety. Rezultaty tego zabiegu zwykle przerastają oczekiwania, ponieważ efekt końcowy wygląda bardzo naturalnie i pozwala zapomnieć o wcześniejszych problemach. Odbudowuje się tu bowiem zarówno tkankę tłuszczową, jak i brodawkę sutkową. Jest to więc bardzo ważny dla kobiet po leczeniu onkologicznym zabieg plastyczny.
Metoda rekonstrukcji jest tu dobierana w zależności od tego, jak przebiegało leczenie nowotworu oraz jakie są możliwości organizmu. Istnieją bowiem takie opcje, jak rekonstrukcja z wykorzystaniem implantu bądź za pomocą własnych tkanek.
Generalnie tkankę czy implant wszczepia się pod mięsień piersiowy. Sam zabieg trwa od godziny do czterech godzin, przy czym istotny jest tu stopień trudności i wybrana metoda. Szwy zdejmowane są po około tygodniu do dwóch, by zminimalizować powstanie blizn, a następnie kilkukrotnie należy przyjść na wizyty kontrolne.
Przed wykonaniem rekonstrukcji konieczne jest wykonanie najpotrzebniejszych badań. Przede wszystkim chodzi tu o badania krwi, w tym morfologię, poziom sodu, potasu oraz glukozy na czczo, a także kreatyninę, APTT I-INR, test na HCV, HBS i HIV. Oprócz tego wykonuje się ogólne badanie moczu, EKG, rentgen klatki piersiowej oraz USG piersi. To niweluje ryzyko powikłań.
Istnieje kilka wykorzystywanych metod rekonstrukcyjnych, które przeprowadza się w profesjonalnych klinikach. Pierwszą z nich jest ta, w której wykorzystuje się ekspander oraz implant podskórny. To rozwiązane jest najczęściej wybierane dla pacjentek, które nie przechodziły radioterapii. W pierwszej operacji wszczepia się ekspander, a następnie stopniowo się go dopełnia, dzięki czemu można z łatwością dążyć do oczekiwanego przez pacjentkę rezultatu. W kolejnym zabiegu usuwa się ekspander, a na jego miejsce trzeba wszczepić silikonową protezę.
Inną opcją rekonstrukcji jest użycie płata z mięśnia najszerszego grzbietu. Tę metodę poleca się osobom, które poddawały się radioterapii. W zabiegu tym zastępuje się uszkodzone radioterapią tkanki płatem, który pobierany jest z mięśnia najszerszego grzbietu, przy czym pobiera się również fragment skóry pleców. W ten sposób pokrywa się protezę piersi z silikonu, co daje bardzo estetyczny i naturalny wygląd.
Trzecią metodę stanowi rekonstrukcja piersi poprzez wykorzystanie płata skórno-mięśniowego z brzucha DIEP. Dla kogo jest ona najodpowiedniejsza? Przede wszystkim dla pacjentek, które mają za sobą radioterapię, ale nie chcą protezy z silikonu.
W przypadku tego rozwiązania istotne jest wykorzystanie wyłącznie tkanek własnych pacjentki. Z powłok brzucha pobiera się płat, a następnie formuje się z niego nową pierś. Bazuje się tu na technikach mikrochirurgicznych i bez wątpienia jest to najbardziej skompilowana i zaawansowana metoda. Odtwarza się wówczas pierś, idealnie odwzorowując straconą pod kątem gęstości i wyglądu.
Z uwagi na dość skomplikowany zabieg, rekonwalescencja po rekonstrukcji piersi jest dość długa. Trwa zwykle od dwóch do ośmiu tygodni, w zależności od zdolności regeneracji organizmu pacjentki. Po wykonaniu operacji konieczne jest noszenie odpowiedniego biustonosza uciskowego, przy czym czas jego noszenia powinien określić lekarz, który wykonywał zabieg. Z reguły okres ten wynosi około jednego miesiąca. Jest to o tyle istotne, że dzięki temu pierś nabiera pożądanego kształtu, a efekty zabiegu są bardziej zadowalające.
Tak jak w przypadku każdego zabiegu operacyjnego związanego z chirurgią, tak i przy rekonstrukcji piersi po mastektomii istnieją pewne przeciwwskazania. Nie ma ich wiele, niemniej jednak wykluczają one zupełnie możliwość przeprowadzenia zabiegu.
Sytuacja taka pojawia się, gdy pacjentka cierpi na choroby układu krążenia i serca, a także gdy ma cukrzycę. Ponadto przeciwwskazaniem są zaburzenia krzepliwości krwi, ropne zapalenia skóry w obrębie operowanego miejsca oraz nieregulowane ciśnienie tętnicze. Oprócz tego nie wykonuje się tego zabiegu pacjentkom ze znaczą otyłością oraz tym, których wyniki badań laboratoryjnych są złe.
Dwa ostatnie przypadki to kwestie, na które pacjentka ma pewien wpływ, co oznacza, że przeciwwskazania te mogą po prostu przestać istnieć, a w przyszłości rekonstrukcja piersi będzie możliwa. Niemniej jednak najlepszym źródłem takich informacji zawsze jest lekarz – chirurg, dlatego tak istotne są wnikliwe konsultacje przed podjęciem decyzji o poddaniu się zabiegowi.
