Dowiedz się, czym się charakteryzuje, w jaki sposób można nim się zarazić i jak przebiega leczenie łupieżu pstrego, aby na długo pożegnać tę dolegliwość skórną!
Łupież pstry – co to jest?
Zacznijmy od najważniejszego: co to jest łupież pstry? To choroba grzybicza i nawrotowa. Powoduje ją obecność lipofilnych drożdżaków Malassezia furfur,które mogą fizjologicznie zasiedlać ludzką skórę. Fakt, że ta choroba skóry lubi powstawać w miejscach bogatych w tłuszcz i miejscach o nadmiernej potliwości, gdzie tylko podstawowa higiena nie wystarczy. Powstawanie łupieżu pstrego najczęściej skutkuje tym, że zostają zakażone obszary o dużej aktywności gruczołów łojowych.
Przyczyny łupieżu pstrego
W związku z tym, że grzyby Malassezia furfur wywołujące łupież skóry, bytują w gruczołach łojowych, schorzenie często dotyka osób w okresie dojrzewania. Na rozwój tej choroby mogą wpływać takie czynniki jak:
- wysoka wilgotność powietrza (klimat tropikalny);
- wysokie temperatury;
- zaburzenia odporności;
- immunosupresja;
- ciąża;
- zmiany hormonalne;
- nadmierne pocenie;
- nadmierny łojotok.
Gdzie pojawia się łupież pstry?
Łupież pstry najczęściej lokalizuje się w miejscach takich jak klatka piersiowa, plecy, ramiona, tułów, okolice mostka i łopatek. Łupież pstry głowy nie powoduje przejścia choroby na mieszki włosowe ani samą łodygę włosa. Może jednak doprowadzić do stanów zapalnych, świądu i złuszczania się skóry, czasem może zdarzyć się, że łupież pstry przyjmuję brunatną barwę.
Ze względu na zmiany skórne, które powoduje, łupież pstry może być przeciwwskazaniem do niektórych zabiegów medycyny estetycznej. Warto zasięgnąć porady lekarza, jeśli zależy nam na poprawie wyglądu. W przypadku zwykłych oznak starzenia sprawdzają się stymulatory tkankowe, które możesz znaleźć na stronie: https://www.soluderma.pl/36-stymulatory-tkankowe.
Objawy łupieżu pstrego
Identyfikacja łupieżu pstrego jest dość prosta. Objawy są jednak podobne np. do łojotokowego zapalenia skóry. Na skórze dotkniętej chorobą pojawiają się ciemnoróżowe lub beżowe, łuszczące się plamy. Niekiedy przybierają postać grudek i zlewających się plam na skórze. W porze letniej miejsca występowania łupieżu wyglądają na odbarwienia.
Rozpoznanie i leczenie łupieżu pstrego
W przypadku łupieżu pstrego rozpoznanie można przeprowadzić za pomocą lampy Wooda. Co na łupież pstry? Sposoby leczenia łupieżu w głównej mierze polegają na stosowaniu na leczeniu miejscowym środkami o właściwościach przeciwgrzybiczych. Są to przede wszystkim:
- kwas salicylowy;
- siarka;
- ketokonazol;
- tiokonazol;
- siarczek selenu;
- bifonazol.
Zanim zastosujesz leki na łupież pstry, warto byś zasięgnął porady dermatologa. Jeśli skóra jest objęta chorobą, nie zareaguje na preparaty miejscowe, wprowadza się terapię ogólnoustrojową. Wykorzystuje się w niej leki doustne o działaniu przeciwgrzybiczym oparte na ketokonazolu czy itrakonazolu.
Łupież pstry to podstępna przypadłość, która ma tendencję do nawrotów. Warto stosować przy pielęgnacji produkty, które powstrzymują przed jego remisją (np. ocet jabłkowy). Na przykład, możesz stosować lecznicze szampony przeciwłupieżowe raz na tydzień.
Łupież pstry a dieta
Jak w każdym przypadku dotyczącym zdrowia, najważniejsza jest profilaktyka. O tym, że dieta to podstawa zdrowia, wiesz na pewno. W przypadku zmian chorobowych o podłożu łojotokowym powinieneś uważniej się przyglądać zawartości swojego talerza. Zbyt duże spożywanie węglowodanów może przyczyniać się do powstawania łupieżu skóry głowy. Cukry są pożywką dla wszelkiego rodzaju grzybów. W tak idealnym środowisku bardzo szybko się namnażają i wywołują zmiany skórne.
Kolejnymi produktami, które powinieneś wyeliminować, są te wysoko przetworzone. Szalone tempo życia zmusza nas czasami do sięgnięcia po gotowy obiad ze sklepu czy zupkę chińską. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby zdarzało się to raz na rok. Jednak badania dowodzą, że duża część ludzi odżywia się tylko w taki sposób. Takie produkty nie mają w sobie żadnych wartości odżywczych.
Nawodnienie i suplementacja witamin
Kolejna bardzo istotna kwestia to dbanie o odpowiednie nawodnienie. Woda jest niezbędna do życia. Składają się z niej komórki, które budują twój organizm. Dziennie powinieneś spożywać ok. 2 l wody, chyba że twój lekarz zaleca inaczej (np. w przypadku choroby nerek).
Organizacja WHO opracowała zasady zdrowego żywienia człowieka. Oparte są na najnowszych badaniach naukowych, ciągle ulepszane i modyfikowane. Do niezbędnych substancji, których musisz dostarczyć sobie z pożywieniem, zaliczamy:
- makroelementy – tłuszcze, białka, węglowodany;
- mikroelementy – żelazo, wapń, magnez;
- witaminy – witamina A, C, D, E, witaminy z grupy B;
- pierwiastki – cynk, selen, jod;
- aminokwasy – np. metionina;
- elektrolity – potas, sód;
- NNKT.
Niedobory niezbędnych składników odżywczych prowadzą do wielu chorób przewlekłych, w łupieżu skóry. Pogarsza się zdrowie fizyczne i psychiczne, nasz organizm staje się mniej wydolny w codziennym życiu i w pracy. Szybciej się przez to starzejemy. Istnieje grupa ludzi szczególnie narażonych na niedobory. Zaliczamy do nich:
- osoby starsze;
- osoby z obniżoną odpornością;
- po nowotworach;
- kobiety w ciąży, w okresie przekwitania;
- osoby przechodzące długą rekonwalescencję;
- sportowcy.
Suplementy diety i inne
Jeśli odżywiasz się zdrowo i nadal cierpisz z powodu niedoborów cennych składników, powinieneś sięgnąć po sprawdzone suplementy diety. Przy ich stosowaniu zachowaj jednak szczególną ostrożność. Nie powinieneś przyjmować ich w nieskończoność. Należy je odstawić po ustąpieniu niedoborów.
Powrót do natury
Możesz wprowadzić w kuchni prawdziwe rewolucje i pomóc sobie w walce z łupieżem pstrym i innymi chorobami. Dodawaj do potraw przyprawy i zioła. To tak niewiele, a wzbogaca smak i wartość dań. Stosuj m.in. bazylię, estragon, pietruszkę, szczypiorek.
Inne choroby o podobnym podłożu
Poza łupieżem pstrym w dermatologii możemy wyróżnić inne rodzaje chorób o podobnym podłożu. Ich znajomość pomoże ci w różnicowaniu twojego problemu.
- grzybica – możemy wyróżnić kilka rodzajów grzybic, od takich, których przebieg jest łagodny, do powodujących bliznowacenie owłosionej skóry głowy (utratę włosów);
- łuszczyca zwyczajna – uznawana za schorzenie o podłożu genetycznym. Charakteryzuje się przebiegiem w dwóch następujących po sobie etapach. Najpierw pojawiają się czerwone plamy, a następnie łuski. Łuszczyca jest chorobą przewlekłą i nawrotową;
- łupież kosmetyczny – jego przyczyną jest nieprawidłowa, zbyt agresywna pielęgnacja, m.in. przyczynia się do tego: częste farbowanie włosów, mocno oczyszczające szampony oraz niedokładne osuszanie włosów ręcznikiem. Nie przylega do skóry głowy, osiada na włosach w formie białych płatków.
