W dermatologii poznano wiele chorób o podłożu łojotokowym. Łupież zwykle kojarzy się z białymi płatkami naskórka widocznymi na włosach. Istnieje jednak wiele jego odmian. Nie muszą one dotyczyć wyłącznie owłosionej skóry głowy. Często występują na innych obszarach ciała. Dowiedz się, czym się charakteryzuje łupież pstry i jakie działania musisz podjąć, aby go pożegnać.
Zacznijmy od najważniejszego: co to jest łupież pstry? To choroba grzybicza i nawrotowa. Powoduje ją obecność lipofilnych grzybów Malassezia furfur. Fakt, że lubią miejsca bogate w tłuszcz, skutkuje tym, że atakują obszary dużej aktywności gruczołów łojowych.
W związku z tym, że grzyby Malassezia furfur wywołujące łupież skóry bytują w gruczołach łojowych, schorzenie często dotyka osób w okresie dojrzewania. Na rozwój tej dermatozy mogą wpływać ponadto:
Łupież pstry najczęściej pojawia się w miejscach takich jak klatka piersiowa, plecy, ramiona, tułów, okolice mostka i łopatek. Łupież pstry głowy nie powoduje przejścia choroby na mieszki włosowe ani samą łodygę włosa. Może jednak doprowadzić do stanów zapalnych.
Identyfikacja łupieżu pstrego jest dość prosta. Objawy są jednak podobne np. do łojotokowego zapalenia skóry. Na skórze dotkniętej chorobą pojawiają się ciemnoróżowe, łuszczące się plamy. Niekiedy przybierają postać grudek. W porze letniej miejsca występowania łupieżu wyglądają na odbarwione.
Co na łupież pstry? Leczenie tej choroby polega w głównej mierze na stosowaniu środków miejscowych o właściwościach przeciwgrzybiczych. Są to przede wszystkim:
Zanim zastosujesz leki na łupież pstry, warto byś zasięgnął porady specjalisty. Jeśli skóra objęta chorobą nie zareaguje na preparaty miejscowe, wprowadza się terapię ogólnoustrojową. Wykorzystuje się w niej leki przeciwgrzybicze oparte na ketokonazolu czy itrakonazolu.
Łupież pstry to podstępna przypadłość, która lubi nawracać. Warto wprowadzić do swojej pielęgnacji produkty powstrzymujące przed remisją. Przykładowo, stosuj leczniczy szampon raz na dwa tygodnie.
O tym, że dieta to podstawa zdrowia, wiesz na pewno. W przypadku chorób o podłożu łojotokowym powinieneś uważniej się przyjrzeć zawartości swojego talerza. Zbyt duże spożywanie węglowodanów może przyczyniać się do powstawania łupieżu skóry. Cukry są pożywką dla grzybów. W tak idealnym środowisku bardzo szybko się namnażają i wywołują zmiany chorobowe.
Kolejnymi produktami, które powinieneś wyeliminować, są te wysoko przetworzone. Szalone tempo życia zmusza nas czasami do sięgnięcia po gotowy obiad ze sklepu czy zupkę chińską. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby zdarzało się to raz na rok. Jednak badania dowodzą, że duża część ludzi odżywia się tylko w taki sposób. Takie produkty nie mają w sobie żadnych wartości odżywczych.
Kolejna bardzo istotna kwestia to dbanie o odpowiednie nawodnienie. Woda jest niezbędna do życia. Składają się z niej komórki, które budują twój organizm. Dziennie powinieneś spożywać ok. 2 l wody, chyba że twój lekarz zaleca inaczej (np. w przypadku choroby nerek).
Organizacja WHO opracowała zasady zdrowego żywienia człowieka. Oparte są na najnowszych badaniach naukowych, ciągle ulepszane i modyfikowane. Do niezbędnych substancji, których musisz dostarczyć sobie z pożywieniem, zaliczamy:
Niedobory niezbędnych składników odżywczych prowadzą do wielu chorób przewlekłych, w tym – łupieżu skóry. Pogarsza się zdrowie fizyczne i psychiczne. Stajemy się mniej wydolni w życiu codziennym i w pracy. Szybciej się starzejemy. Istnieje grupa ludzi szczególnie narażonych na niedobory. Zaliczamy do nich:
Jeśli odżywiasz się zdrowo i nadal cierpisz z powodu niedoborów cennych składników, powinieneś sięgnąć po sprawdzone suplementy diety. Przy ich stosowaniu zachowaj jednak szczególną ostrożność. Nie powinieneś przyjmować ich w nieskończoność. Należy je odstawić po ustąpieniu niedoborów.
Możesz wprowadzić w kuchni prawdziwe rewolucje i pomóc sobie w walce z łupieżem pstrym i innymi chorobami. Dodawaj do potraw przyprawy i zioła. To tak niewiele, a wzbogaca smak i wartość dań. Stosuj m.in. bazylię, estragon, pietruszkę, szczypiorek.
Poza łupieżem pstrym w dermatologii możemy wyróżnić inne rodzaje chorób o podobnym podłożu. Ich znajomość pomoże ci w różnicowaniu twojego problemu.
Jako nastolatek zacząłem mieć problem z łupieżem, przez co byłem wyśmiewany przez swoich kolegów, którzy uznali, że jest to idealny powód, aby się nade mną znęcać. Dziś już poradziłem sobie z tym problemem, ale do dziś pamiętam traumę.