Ropne wykwity skórne kojarzą się przede wszystkim z okresem dorastania. Jednak trądzik pospolity to problem spędzający sen z powiek także dorosłych. Na pojawienie się zmian skórnych ma wpływ wiele czynników, dlatego też leczenie trądziku jest złożone i wymaga czasu. Dowiedz się jak pozbyć się zmian trądzikowych.

Czym jest trądzik?

Spis treści pokaż

Trądzik pospolity, z łaciny Acne vulgaris to schorzenie dermatologiczne w czasie którego dochodzi do przewlekłego zapalenia gruczołów łojowych i ujścia mieszków włosowych. Choroba objawia się występowaniem wykwitów o charakterze zapalnym i niezapalnym. Wykwity zapalne mają charakter krost i grudek wypełnionych ropą. Wykwity niezapalne to przede wszystkim zaskórniki otwarte i zamknięte. Stanowią one poważny problem estetyczny, gdyż w ciężkich przypadkach mogą zostawiać głębokie blizny.

Trądzik najczęściej pojawia się w miejscach o dużym skupieniu gruczołów łojowych, szczególnie w okresie dojrzewania. Na twarzy jest to przeważnie strefa T, ale również dekolt, klatka piersiowa i plecy. Nierzadko może pokrywać jednak całą twarz, a nawet ramiona.

Trądzik pospolity – u kogo występuje?

Trądzik pospolity najcześciej występie u młodych osób w okresie pokwitania i jest związany z aktywnością hormonalną. Jednak zdarza się, że również w późniejszym okresie nie następuje poprawa. Również u starszych osób, po 50 roku życia zaobserwowano problemu zaostrzenia zmian trądzikowych. W tym przypadku nadmierne wydzielanie łoju może być spowodowane zmianami hormonalnymi, a raczej ustaniem wydzielania niektórych hormonów płciowych.

Trądzik różowaty pojawia się u osób dorosłych, związany jest z nadmierną aktywnością gruczołów łojowych. W tym przypadku zamiast zaskórników powstają wykwity grudkowate, które powstają, gdy ujścia mieszków włosowych zaczynają rogowacieć.

Przyczyny powstawania trądziku

Trądzik pospolity jest schorzeniem o wieloczynnikowej etiologii, ustalenie jego przyczyny bywa kluczowe, aby wprowadzić odpowiednie licznie. Do najczęstszych przyczyn powstawania trądziku zalicza się:

  • nadmierne wytwarzanie łoju, przerost i zbytnią aktywność gruczołów łojowych;
  • zmiany hormonalne okresu dorastania – wzmożona aktywność hormonów androgenowych;
  • czynniki genetyczne;
  • nadmierne rogowacenie ujść mieszków włosowych;
  • zakażenie mieszków włosowych przez bakterie Propionibacterium acnes;
  • stosowanie niektórych kosmetyków i lekarstw.

Sposoby leczenia trądziku – leczenie miejscowe

Leczenie trądziku wymaga konsultacji u dermatologa. To właśnie lekarz zleca konkretne metody leczenia, które zależą od stopnia nasilenia zmian. W wielu przypadkach wystarczy leczenie miejscowe z przestrzeganiem odpowiedniej pielęgnacji skóry. Warto wiedzieć, że trądzik jest chorobą skóry która wymaga długotrwałego, kilkumiesięcznego lub nawet kilkuletniego leczenia.

Miejscowe leczenie trądziku polega na stosowaniu różnego rodzaju past, pudrów i zawiesin. Lekarz może zlecić stosowanie następujących substancji:

  • substancje komedolityczne, które przyspieszają gojenie zmian i rozjaśniają miejsca ich występowania: kwas salicylowy, retinoidy, kwas azelainowy, nadtlenek benzoilu;
  • środki o działaniu przeciwbakteryjnym, najczęściej są to antybiotyki tj. klindamycyna, tetracyklina, erytromycyna;
  • leki przeciwzapalne i przeciwłojotokowe.
Zobacz też:
Czerwone kropki na skórze jak od igły – co może je powodować?

Leczenie trądziku – terapia izotretynoiną

Wdrożenie odpowiedniego leczenia stanowi klucz do pozbycia się różnych postaci trądziku, szczególnie w trądziku ropowiczym. Bardzo często w leczeniu tego typu zmian ropnych stosuje się leki doustne. Substancją, która jest często stosowana, a zarazem obarczona wysokim ryzykiem występowania efektów ubocznych jest izotretynoina. To pochodna witaminy A, która stosowana jest w leczeniu nasilonych objawów trądziku. Wykazuje działanie przeciwłojotokowe, hamując nadmierną produkcję i aktywność gruczołów łojowych. Dodatkowo działa przeciwzapalnie.

Kuracja trwa zazwyczaj od 16-24 tygodni. Leczenie trądziku zwyczajnego przy pomocy tej substancji wiąże się z występowaniem wielu skutków ubocznych.Do najcześciej występujących należą:

  • wysuszenie błon śluzowych;
  • anemia;
  • depresja;
  • krwawienia z nosa;
  • problemu żołądkowe;
  • niedokrwistość;
  • bóle głowy;
  • wysypka;
  • krwiomocz;
  • białkomocz.

Pielęgnacja skóry trądzikowej

Leczenie trądziku to długi proces w którym ważną rolę odgrywa odpowiednia pielęgnacja skóry. Powinna zostać dobrana do indywidualnych potrzeb i charakteru zmian. Zaleca się stosowanie dermokosmetyków o delikatnych działaniu. Sprawdzą się wszelkiego rodzaju żele, pianki i toniki do oczyszczania skóry. Powinny mieć naturalny skład bez emulgatorów i innych substancji drażniących. Zmian trądzikowych, krost, guzków i zaskórników w żadnym wypadku nie należy samodzielnie opróżniać. Może to prowadzić do powstawania nieodwracalnych blizn i przebarwień.

Jeśli zmiany są duże, warto udać się na zabieg nacinania i oczyszczania zmian w gabinecie dermatologicznym.

Leczenie trądziku obejmuje stosowanie leków o działaniu miejscowym, doustnym, a także odpowiedni rodzaj pielęgnacji. Nie bez znaczenia pozostaje również sposób odżywiania. Zła dieta może znacząco zwiększyć nasilenie zmian skórnych. W czasie leczenia warto więc zwrócić większą uwagę na spożywane pokarmy, wykluczyć z diety słodycze, czekoladę, kawę. Należy spożywać produkty pełnoziarniste, oraz dużą ilość warzyw i owoców. Taka dieta przyczyni się do polepszenia kondycji skóry i całego ciała.



Powiązane artykuły:
Archiwum: sierpień 2022